Judo powstało w Japonii pod koniec XIX wieku. Jego twórcą był Jigoro Kano, który w 1882 roku założył własną szkołę – Kodokan. Chciał stworzyć system treningowy, który nie tylko rozwija ciało, ale także kształtuje charakter. Wykorzystując techniki tradycyjnego jiu-jitsu, wyeliminował zbyt brutalne elementy i nadał dyscyplinie formę edukacyjną.

Judo od początku było czymś więcej niż tylko sportem – miało być drogą do samodoskonalenia i szacunku dla innych. Nazwa „judo” oznacza „łagodną drogę” – podkreśla zasadę ustępowania, by zwyciężyć.

Dzięki wysiłkom Kano, judo szybko zdobyło popularność w Japonii, a później na całym świecie. W 1964 roku stało się olimpijską dyscypliną sportową (najpierw dla mężczyzn, od 1992 roku również dla kobiet). Obecnie trenuje je miliony ludzi na wszystkich kontynentach.

Judo opiera się na dwóch głównych zasadach: maksymalna efektywność przy minimalnym wysiłku oraz wzajemny szacunek i dobro. Treningi obejmują rzuty, chwyty, dźwignie oraz naukę bezpiecznego upadania. To sport, który kształtuje ciało, umysł i ducha – od dzieci po dorosłych, niezależnie od wieku czy poziomu zaawansowania.